Tag: hashimoto

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Suplementacja w chorobie Hashimoto

MAGNEZ                         



Zastosowanie magnezu może pomóc wyeliminować wiele objawów występujących w niedoczynności tarczycy, takich jak: zaparcia, bóle miesiączkowe, niepokój, bóle głowy, skurcze i bóle ciała. Magnez w połączeniu z innym suplementami pomoże także obniżyć TSH, zredukować uszkodzenie tarczycy, a nawet przyśpieszyć gojenie tkanki tarczycowej.  Niedobór hormonów tarczycy może prowadzić do niedoboru magnezu. Stres fizyczny i psychiczny prowadzi do niedoboru magnezu, który jest niezbędny do utylizacji jodu przez tarczycę. Jabłczan magnezu jest najlepszym wyborem dla osób cierpiących na zmęczenie, ponieważ kwas jabłkowy, jest naturalnym kwasem owocowym obecnym w większości komórek w organizmie. Jest ważnym składnikiem enzymów, które odgrywają kluczową rolę w syntezie ATP i produkcji energii. Wybierając preparat z magnezem, zwróćmy uwagę, ile zawiera samego pierwiastka(czyli jonów magnezu).Przyjmujemy preparat wg zaleceń producenta lub lekarza. W jednej tabletce powinno być min. 50 mg. Dzienna dawka to 300-400 mg.

CYNK

Cynk jest konieczny do produkcji TSH, a jego niedobór zaburza przejście T4 do aktywnego T3.   Ten składnik niezbędny jest dla zdrowia włosów, które w niedoczynności tarczycy stają się słabe, i mają tendencję do wypadania. Ponadto jest wyjątkowym antyoksydantem, zapewniającym nam nie tylko bezpośrednią ochronę przed wolnymi rodnikami, Cynk przyczynia się też do modulowania układu odpornościowego, przez co może znacznie obniżyć poziom przeciwciał tarczycy. Dzienna dawka cynku dla kobiet to 8 mg dziennie. Suplementy z cynkiem można zażywać wraz z posiłkami, lub pomiędzy nimi, ale nie łącz go z wapniem. 

SELEN

Selen – jego obecność pomaga w przekształcaniu tyroksyny w trijodotyroninę czyli T4 w T3, jak i ich rozkład. Niedostateczna ilość tego mikroelementu upośledza również przyswajanie jodu, ale także chroni przed jej toksycznym nadmiarem.  Działa przeciwzapalnie, tak więc we wszelkich chorobach przewlekłych, zapalnych, powinien być dostarczany organizmowi w odpowiedniej dawce. Jest nie tylko niezbędny do produkcji hormonów, ale w chorobach zapalnych tarczycy ma szczególne znaczenie. Ten składnik ma zdolność do zmniejszania stanu zapalnego, oraz neutralizacji wolnych rodników, ponieważ stanowi składnik ważnego antyoksydacyjnego enzymu – peroksydazy glutationowej. Badania wykazują, że suplementacja selenem u osób z niedoczynnością tarczycy przyczynia się do normalizacji jej funkcji. Ponadto wykazano, że u osób z chorobą Hashimoto przyjmujących selen, zmniejsza się poziom autoprzeciwciał anty-TPO, oraz wskaźniki stanu zapalnego.

Dawka minimalna  100 mikrogramów, ale wskazane jest  na początku ok.200 mikrogramów w zależności od płci, masy ciała i stanu zdrowia pacjenta. Selen i cynk nie powinny być przyjmowane jednocześnie, ponieważ zmniejsza się ich biodostępność. Dobrze współgra z witaminą E oraz cynkiem i magnezem.

ŻELAZO

U wielu osób z niedoczynnością tarczycy, która towarzyszy chorobie Hashimoto, bardzo często występuje niedokrwistość (anemia). Niedoczynność pojawia się w wyniku niedoboru tyroksyny (jednego z hormonów tarczycy), która odpowiada za syntezę hemoglobiny. Po wyrównaniu niedoczynności tarczycy najczęściej dochodzi do stopniowej normalizacji niedoborów. Osoby z chorobami tarczycy mają obniżone stężenie żelaza oraz selenu we krwi. Często niedokrwistość jest pierwszą oznaką choroby tarczycy, a w chorobie Hashimoto może również wynikać z niedoborów żelaza.

Żelazo warto przyjmować wraz z witaminą C, która nie tylko działa jako przeciwutleniacz, ale również wzmaga jego wchłanianie, w szczególności w formie niezawierającej hemu (czyli znajdującej się w pokarmach roślinnych). W okresie długotrwającej, nieleczonej niedoczynności tarczycy do rozwoju niedokrwistości może dochodzić w związku z zaburzeniami wchłaniania. Dlatego też miarodajnej oceny przyczyny niedokrwistości można dokonać po wyrównaniu niedoczynności tarczycy. Kobiety potrzebują aż 18 mg żelaza dziennie.

JOD                                        

Badania pokazują, że nawet małe ilości, jak 250 mcg dziennie powodują istotne zmiany w pracy hormonów tarczycy. Jak się okazuje jod może być bardzo przydatny, jednak należy się odpowiednio zabezpieczyć przed ewentualnymi skutkami jego przedawkowania. Głównym problemem jaki może spowodować suplementacja jodem jest wzrost przeciwciał anty-TPO. TPO (peroksydaza tarczycowa) to enzym, który jest bardzo ważny dla syntezy hormonów tarczycy. Niestety w przypadku hashimoto to właśnie ten enzym jest najczęściej celem ataku naszych własnych komórek odpornościowych, co prowadzi do niedoczynności tarczycy. Wiele badań wskazuje na połączenie dużego spożycia jodu ze zwiększoną liczbą przeciwciał anty-TPO, jednak dzieje się tak głównie przy niedoborze selenu. Inne badania nie wskazują na korelacje spożywanego jodu z ilością przeciwciał anty-TPO i anty-TG. Suplementacja jodu wraz z selenem często prowadzi do spadku przeciwciał (co wskazuje, że atak na własne tkanki się zmniejsza). Często więc problemem jest podawanie samego jodu – bez selenu. Selen chroni nasze ciało przed toksycznym działaniem nadmiaru jodu. Dlatego zanim zaczniemy suplementację jodem , warto uzupełnić niedobry selenu.  Dodatkowo warto zadbać o witaminy z grupy B, witaminę C, magnez czy cynk. Ale jakim jodem należy się suplementować? Tutaj odpowiedź jest jednoznaczna. Bardzo ważną sprawą jest też to, że jod ma właściwości oczyszczające nasz organizm przede wszystkim z halogenków – chloru, bromu i fluoru, ale także z rtęci, ołowiu czy aluminium. Jeżeli w naszej diecie i środowisku znajdowało się ich dużo, to na początku nie sam jod będzie powodował złe samopoczucie a właśnie oczyszczanie organizmu z tych toksyn.

Pamiętajmy, że:

1) Zawartość jodu w soli jest  bardzo niska– a do tego jod ulatnia się z niej szybko – to nikłe źródło jodu w diecie,
2) Ilość jodu –150mcg uznana za normę dzienną dla dorosłego człowieka to ilość wystarczająca  tylko do tego aby nie rozwinęły się wole tarczycy,
3) Większość z nas cierpi na niedobory jodu,
4) Jod może zaszkodzić przy niedoborach selenu.

5) Dodatkowo dieta bogata w pełnowartościową żywność zawierającą jod organiczny, będzie pomocna by uzupełnić niedobory jodu.

KWASY TŁUSZCZOWE OMEGA-3

Kwasy omega-3 są składnikiem o udowodnionym skutecznym działaniu we wspomaganiu leczenia chorób z autoagresji. Łagodzą stan zapalny, jaki towarzyszy chorobie. Przyjmowanie kwasów omega-3 zmniejsza ryzyko problemów z tarczycą, takich jak depresja, wysoki cholesterol, cukrzyca, obniżenie odporności, zapalenie jelita grubego. Przy przyjmowaniu dawki minimum 2 gramy na dzień, najlepiej 2 gramy EPA + DH A, kwasy omega 3 zmniejszają proces zapalny wywołany chorobą autoimmunologiczną. Przy suplementacji Omega 3 widać dość wyraźny spadek wartości anty-TPO i anty -TG.

WITAMINA D

Wciąż niedoceniana jest rola witaminy D w naszym organizmie. Nie dość, że wpływa ona na stan kości, to na dodatek wspomaga nasz układ odpornościowy. W przypadku chorób autoimmunologicznych jej poziom jest często na bardzo niskim poziomie. Wykazano, że poziom 1,25 (OH) D3 jest zdecydowanie niższy u osób cierpiących na autoimmunologiczną niedoczynność tarczycy niż u osób z nieautoimmunologiczną niedoczynnością. Optymalny poziom witaminy D, niezbędny do uzyskania prawidłowej funkcji tarczycy i układu immunologicznego, wynosi od 60-80 ng/L. Najlepszym źródłem witaminy D jest światło słoneczne, ale często ze względu na klimat, w którym żyjemy, nie jest to ilość wystarczająca. Rekomendowana dawka witaminy D to 800-1000 IU (20-50µg) dziennie, przyjmowana przynajmniej od września do kwietnia, kiedy słoneczne dni są rzadkie. Osoby otyłe powinny jej przyjmować więcej – 1600-4000 IU (40-100µg) dziennie. W skrajnych wypadkach lekarz może zalecić nawet 4000-6000 jednostek. Po trzech-czterech miesiącach suplementacji warto powtórzyć badanie.

KURKUMINA

 Kurkumina słynie z właściwości przeciwzapalnych i jak potwierdzają badania – skutecznie reguluje poziom cytokin Th1, których podwyższony poziom najczęściej powoduje niedoczynność.

Aby przedłużyć lecznicze działanie kurkumy, dodawaj ją do potraw w połączeniu z czarnym pieprzem lub oliwą z oliwek. Dzienne spożycie kurkumy nie powinno przekraczać 8 g.

ASHWAGANDHA

Ashwagandha, zwana też indyjskim żeńszeniem jest adaptogennym zielem, który ma wiele zalet, w tym zdolność do znacznego poprawiania funkcjonowania wątroby, co pomaga stabilizować poziom kortyzolu. A to z kolei jest bardzo ważne przy stymulowaniu syntezy hormonów T3 i T4.

Pamiętaj, że dawki danych suplementów powinny być dobrane indywidualnie po konsultacji z lekarzem. 

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Kasza jaglana w Hashimoto

Korzystne właściwości jagły przy chorobach  tarczycy

Podczas niedoczynności tarczycy bardzo ważna jest jakość i źródło węglowodanów. Wynika to z insulinooporności, z którą bardzo często borykają się osoby z niedoczynnością tarczycy.

Przy niedoczynności tarczycy bardzo często występuję nietolerancja na gluten, dlatego jagła jako kasza bezglutenowa będzie bardzo dobrym zamiennikiem pszenicy. Kasza jaglana bardzo rzadko posiada właściwości alergizujące, dlatego jest dobrze tolerowana przez chorych.

Osoby chorujące na nadczynność tarczycy powinny w szczególny sposób zadbać o swoją dietę. Kasza jaglaną można nazwać prawdziwym superfoodem, wspierającym walkę z tym jakże popularnym schorzeniem. Dlaczego warto postawić na naszą jagłę?

*ponieważ jest źródłem białka roślinnego, które powinno być zwiększone w diecie.

*dostarcza witaminy z grupy B, które ,,uspakajają” układ nerwowy.

*jest lekkostrawna, dzięki czemu nie obciąża układu pokarmowego, na który osoby chorujące na niedoczynność tarczycy powinny w szczególny sposób uważać.

*ma właściwości antywirusowe, zmniejsza stan zapalny błon śluzowych.


*zawiera krzemionkę, mającą zbawienny wpływ na włosy, skórę i paznokcie-to właśnie choroby, skórne są częstą udręką wśród cierpiących na choroby autoimmunologiczne.


*zawiera witaminę E, która zapewnia  prawidłowy stan błony komórkowej i ułatwia oddziaływanie hormonów tarczycy na komórki.

*jej ciepła termika pomaga chorym w walce z ciągłym poczuciem wychłodzenia.

*zawarty w niej krzem poprawia przemianę materii, co pomaga chorym zwalczać otyłość.


Obecnie wiele osób cierpi na przerost grzybów w organizmie, tzw. kandydozę. Osoby borykające się z autoagresją są w szczególny sposób narażone na atak Candidy. Dlatego powinny zainteresować się ziarnem prosa, które alkalizuje organizm zakwaszony przez drożdżaki.

Doskonałe źródło białka

Jagła jest źródłem łatwostrawnego białka. To właśnie białko powinno stanowić, podstawą diety przy niedoczynności tarczycy. Należy zwiększyć jego podaż do poziomu 80-100 g. Przy takiej ilości trzeba pamiętać o wypijaniu przynajmniej 1,5 litra wody mineralnej, aby nie obciążać nerek. Białko powinno stanowić 15% wszystkich spożywanych przez chorego kalorii. Taki poziom w diecie białka gwarantuje wysokie tempo przemian metabolicznych, które przy niedoborach hormonów odpowiedzialne są za tycie. Poza tym białko stymuluje produkcję hormonu wzrostu, odpowiedzialnego za spalanie tkanki tłuszczowej.

Jest bezglutenowa

Jagła należy do kasz bezglutenowych, co stanowi jej ogromną zaletę. Często zdarza się, że u osób z chorobą autoimmunologiczną gluten zaostrza przebieg chorób poprzez nasilenie reakcji systemu odpornościowego. Osoby chore na Hashimoto powinni więc wyeliminować ze swojej diety pszenicę, żyto i jęczmień oraz wszystkie produkty, które powstają z tych zbóż. Jeżeli to gluten powodowałby wzrost przeciwciał, to po trzech miesiącach wykluczenia go z diety powinien nastąpić znaczący ich spadek lub całkowite wyeliminowanie. Przy chorobach autoimmunologicznych zdecydowanie odradzam spożywanie pszenicy, która obecnie jest jednym z najbardziej zmodyfikowanych zbóż. Coraz więcej osób jej nie toleruje i często występuje po spożyciu pszenicy tzw. późna odpowiedź autoimmunologiczna. Można zaobserwować, jak wiele osób odzyskuje zdrowie i smukłą sylwetkę jedynie po odstawieniu pszenicy.  


Obniż LDL za pomocą jaglanki

W przebiegu choroby może dochodzić do hipercholesterolemii z podwyższeniem LDL, frakcji cholesterolu. Lecytyna zawarta w naszej kaszy wykazuje działanie obniżające stężenie cholesterolu frakcji LDL i trójglicerydów. Osoby walczące z autoagresją powinny w wyjątkowy sposób ograniczyć spożycie tłuszczy, jednocześnie zastępując nasycone kwasy tłuszczowe wielonienasyconymi kwasami tłuszczowymi. Kasza jaglana stanowi ich doskonałe źródło. 

Broń w walce ze stresem

U chorych na Hashimoto może występować stan obniżonego nastroju, jawna depresja, choroba afektywna- dwubiegunowa, zaburzenie koncentracji, nerwowość, rozdrażnienie, bezsenność  Kasza jaglana zawiera tryptofan. Ten aminokwas podnosi poziom serotoniny i pomaga w walce ze stresem i depresją. Spożywanie kaszy jaglanej przed snem, zapobiega bezsenności, ponieważ serotonina, zawarta w jej nasionach ma działanie kojące nerwy i wyciszające organizm. By zapobiec spadkom nastroju, ważna jest odpowiednia dawka energii w diecie i tu na ratunek idzie nam jagła, ponieważ jest  wartościowym źródłem energii. Stanowiące znaczną większość ich masy węglowodany złożone są zdecydowanie korzystniejszym nośnikiem kalorii niż cukry proste, znajdujące się w znacznej części żywności przetworzonej.

Pamiętaj zachowaj umiar!

Pomimo wielu, korzyści płynących z regularnego spożywania kaszy jaglanej przez osoby mające problemy tarczycy tak i tu należy zachować umiar. Kasza jaglana zawiera bowiem niewielkie ilości goitrogenów – związków, które zaburzają metabolizm jodu. Zawiera ona inhibitor peroksydazy tarczycowej. Jest to enzym, który hamuje wchłanianie jodu i przez to zmniejsza produkcję hormonów tarczycy. Dlatego osoby cierpiące na dolegliwości tarczycowe, w szczególny sposób powinny dbać o różnorodność diety.

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Hashimoto a ciąża

Bywa, że choroba ta ujawnia się dopiero w ciąży. Jeśli jednak kobieta zdiagnozuje u siebie chorobę przed podjęciem starań, obserwacja, stała kontrola i opieka doświadczonego lekarza endokrynologa (lub ginekologa-endokrynologa) daje ogromną szansę na szczęśliwe zapłodnienie. Warto też zauważyć, że choroba może się uaktywnić właśnie w okresie ciąży – jej rozwojowi sprzyja hormonalna burza, tocząca się w organizmie ciężarnej (inne dobre dla niej momenty, to okres dojrzewania, połóg czy przekwitanie).

Hashimoto może doprowadzić do przedwczesnego porodu i urodzenia dziecka z niską masą urodzeniową. Może też skutecznie utrudniać zajście w ciążę oraz jest częstą przyczyną poronień(ze względu na to, że płód stanowi w organizmie kobiety swego rodzaju ciało obce, organizm go nie rozpoznaje i odrzuca). W pierwszym trymestrze ciąży płód pobiera przez łożysko hormony tarczycy od mamy, bowiem sam jeszcze ich nie produkuje. Niedobór hormonów u kobiety może niekorzystnie wpłynąć na rozwój dziecka. Może przyczynić się do urodzenia dziecka z wadami genetycznymi lub z chorobą autoimmunologiczną (Hashimoto lub inną). Kobiety cierpiące na Hashimoto planujące dziecko mogą zajść i utrzymać ciążę przy wyrównanym poziomie hormonów tarczycy. To bardzo istotne, by zadbać wcześniej o ich unormowanie. Wiąże się to również z przyjmowaniem leków przez całą ciążę.

Konieczne jest także regularne sprawdzanie poziomu hormonów w trakcie ciąży. Zgodnie z zaleceniami American Thyroid Association u kobiet leczonych z powodu niedoczynności tarczycy monitorowanie poziomu TSH powinno wykonywać się ok. co 4 tygodnie w pierwszej połowie ciąży i co najmniej raz pomiędzy 26-32. tygodniem ciąży. Ma to związek z koniecznością częstej zmiany dawki stosowanych leków.

Najczęściej podczas ciąży dochodzi do złagodzenia objawów choroby. – W ciąży często wszystkie stany autoimmunologiczne wycofują się, ale silnie atakują po ciąży. W sytuacji, kiedy choroba Hashimoto wywołała nadczynność tarczycy, w czasie ciąży konieczne jest zrezygnowanie z przyjmowania jodu. Z uwagi na to, że osoby zmagające się z tym schorzeniem często mają problem z niedoborem żelaza, należy uzupełniać dietę o zielone warzywa oraz czerwone mięso. Mamy nie muszą się tez obawiać o karmienie piersią – choroba nie jest do tego przeciwwskazaniem, gdyż z mlekiem matki dziecko otrzymuje tylko znikome ilości przeciwciał, które ulegają rozkładowi w ciągu roku. Zdarza się, że dzieci ojców bądź matek cierpiących na Hashimoto zapadają na tą chorobą w późniejszym okresie życia i niestety – trudno temu w jakikolwiek sposób zapobiec.

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Wsparcie suplementacyjne w chorobie Hashimoto

MAGNEZ



Zastosowanie magnezu może pomóc wyeliminować wiele objawów występujących w niedoczynności tarczycy, takich jak: zaparcia, bóle miesiączkowe, niepokój, bóle głowy, skurcze i bóle ciała. Magnez w połączeniu z innym suplementami pomoże także obniżyć TSH, zredukować uszkodzenie tarczycy, a nawet przyśpieszyć gojenie tkanki tarczycowej. Niedobór hormonów tarczycy może prowadzić do niedoboru magnezu. Stres fizyczny i psychiczny prowadzi do niedoboru magnezu, który jest niezbędny do utylizacji jodu przez tarczycę. Jabłczan magnezy jest najlepszym wyborem dla osób cierpiących na zmęczenie, ponieważ kwas jabłkowy, jest naturalnym kwasem owocowym obecnym w większości komórek w organizmie. Jest ważnym składnikiem enzymów, które odgrywają kluczową rolę w syntezie ATP i produkcji energii. Wybierając preparat z magnezem, zwróćmy uwagę, ile zawiera samego pierwiastka(czyli jonów magnezu).Przyjmujemy preparat wg zaleceń producenta lub lekarza. W jednej tabletce powinno być min. 50 mg. Dzienna dawka to 300-400 mg.


CYNK

Cynk jest konieczny do produkcji TSH, a jego niedobór zaburza przejście T4 do aktywnego T3.   Ten składnik niezbędny jest dla zdrowia włosów, które w niedoczynności tarczycy stają się słabe, i mają tendencję do wypadania. Ponadto jest wyjątkowym antyoksydantem, zapewniającym nam nie tylko bezpośrednią ochronę przed wolnymi rodnikami, Cynk przyczynia się też do modulowania układu odpornościowego, przez co może znacznie obniżyć poziom przeciwciał tarczycy. Dzienna dawka cynku dla kobiet to 8 mg dziennie. Suplementy z cynkiem można zażywać wraz z posiłkami, lub pomiędzy nimi, ale nie łącz go z wapniem.

SELEN

Selen – jego obecność pomaga w przekształcaniu tyroksyny w trijodotyroninę czyli T4 w T3, jak i ich rozkład. Niedostateczna ilość tego mikroelementu upośledza również przyswajanie jodu, ale także chroni przed jej toksycznym nadmiarem. Działa przeciwzapalnie, tak więc we wszelkich chorobach przewlekłych, zapalnych, powinien być dostarczany organizmowi w odpowiedniej dawce. Jest nie tylko niezbędny do produkcji hormonów, ale w chorobach zapalnych tarczycy ma szczególne znaczenie. Ten składnik ma zdolność do zmniejszania stanu zapalnego, oraz neutralizacji wolnych rodników, ponieważ stanowi składnik ważnego antyoksydacyjnego enzymu – peroksydazy glutationowej. Badania wykazują, że suplementacja selenem u osób z niedoczynnością tarczycy przyczynia się do normalizacji jej funkcji. Ponadto wykazano, że u osób z chorobą Hashimoto przyjmujących selen, zmniejsza się poziom autoprzeciwciał anty-TPO, oraz wskaźniki stanu zapalnego. Dawka minimalna 100 mikrogramów, ale wskazane jest na początku ok.200 mikrogramów w zależności od płci, masy ciała i stanu zdrowia pacjenta. Selen i cynk nie powinny być przyjmowane jednocześnie, ponieważ zmniejsza się ich biodostępność. Dobrze współgra z witaminą E oraz cynkiem i magnezem.

ŻELAZO

U wielu osób z niedoczynnością tarczycy, która towarzyszy chorobie Hashimoto, bardzo często występuje niedokrwistość (anemia). Niedoczynność pojawia się w wyniku niedoboru tyroksyny (jednego z hormonów tarczycy), która odpowiada za syntezę hemoglobiny. Po wyrównaniu niedoczynności tarczycy najczęściej dochodzi do stopniowej normalizacji niedoborów. Osoby z chorobami tarczycy mają obniżone stężenie żelaza oraz selenu we krwi. Często niedokrwistość jest pierwszą oznaką choroby tarczycy, a w chorobie Hashimoto może również wynikać z niedoborów żelaza.

Żelazo warto przyjmować wraz z witaminą C, która nie tylko działa jako przeciwutleniacz, ale również wzmaga jego wchłanianie, w szczególności w formie niezawierającej hemu (czyli znajdującej się w pokarmach roślinnych). W okresie długotrwającej, nieleczonej niedoczynności tarczycy do rozwoju niedokrwistości może dochodzić w związku z zaburzeniami wchłaniania. Dlatego też miarodajnej oceny przyczyny niedokrwistości można dokonać po wyrównaniu niedoczynności tarczycy. Kobiety potrzebują aż 18 mg żelaza dziennie.

JOD

Badania pokazują, że nawet małe ilości, jak 250 mcg dziennie powodują istotne zmiany w pracy hormonów tarczycy. Jak się okazuje jod może być bardzo przydatny, jednak należy się odpowiednio zabezpieczyć przed ewentualnymi skutkami jego przedawkowania. Głównym problemem jaki może spowodować suplementacja jodem jest wzrost przeciwciał anty-TPO. TPO (peroksydaza tarczycowa) to enzym, który jest bardzo ważny dla syntezy hormonów tarczycy. Niestety w przypadku hashimoto to właśnie ten enzym jest najczęściej celem ataku naszych własnych komórek odpornościowych, co prowadzi do niedoczynności tarczycy. Wiele badań wskazuje na połączenie dużego spożycia jodu ze zwiększoną liczbą przeciwciał anty-TPO, jednak dzieje się tak głównie przy niedoborze selenu. Inne badania nie wskazują na korelacje spożywanego jodu z ilością przeciwciał anty-TPO i anty-TG. Suplementacja jodu wraz z selenem często prowadzi do spadku przeciwciał (co wskazuje, że atak na własne tkanki się zmniejsza). Często więc problemem jest podawanie samego jodu – bez selenu. Selen chroni nasze ciało przed toksycznym działaniem nadmiaru jodu. Dlatego zanim zaczniemy suplementację jodem , warto uzupełnić niedobry selenu. Dodatkowo warto zadbać o witaminy z grupy B, witaminę C, magnez czy cynk. Ale jakim jodem należy się suplementować? Tutaj odpowiedź jest jednoznaczna. Bardzo ważną sprawą jest też to, że jod ma właściwości oczyszczające nasz organizm przede wszystkim z halogenków – chloru, bromu i fluoru, ale także z rtęci, ołowiu czy aluminium. Jeżeli w naszej diecie i środowisku znajdowało się ich dużo, to na początku nie sam jod będzie powodował złe samopoczucie a właśnie oczyszczanie organizmu z tych toksyn.

Pamiętajmy, że:

1) Zawartość jodu w soli jest bardzo niska– a do tego jod ulatnia się z niej szybko – to nikłe źródło jodu w diecie,
2) Ilość jodu –150mcg uznana za normę dzienną dla dorosłego człowieka to ilość wystarczająca tylko do tego aby nie rozwinęły się wole tarczycy,
3) Większość z nas cierpi na niedobory jodu,
4) Jod może zaszkodzić przy niedoborach selenu.

5) Dodatkowo dieta bogata w pełnowartościową żywność zawierającą jod organiczny, będzie pomocna by uzupełnić niedobory jodu.

KWASY TŁUSZCZOWE OMEGA-3

Kwasy omega-3 są składnikiem o udowodnionym skutecznym działaniu we wspomaganiu leczenia chorób z autoagresji. Łagodzą stan zapalny, jaki towarzyszy chorobie. Przyjmowanie kwasów omega-3 zmniejsza ryzyko problemów z tarczycą, takich jak depresja, wysoki cholesterol, cukrzyca, obniżenie odporności, zapalenie jelita grubego. Przy przyjmowaniu dawki minimum 2 gramy na dzień, najlepiej 2 gramy EPA + DH A, kwasy omega 3 zmniejszają proces zapalny wywołany chorobą autoimmunologiczną. Przy suplementacji Omega 3 widać dość wyraźny spadek wartości anty-TPO i anty -TG.

WITAMINA D

Wciąż niedoceniana jest rola witaminy D w naszym organizmie. Nie dość, że wpływa ona na stan kości, to na dodatek wspomaga nasz układ odpornościowy. W przypadku chorób autoimmunologicznych jej poziom jest często na bardzo niskim poziomie. Wykazano, że poziom 1,25 (OH) D3 jest zdecydowanie niższy u osób cierpiących na autoimmunologiczną niedoczynność tarczycy niż u osób z nieautoimmunologiczną niedoczynnością. Optymalny poziom witaminy D, niezbędny do uzyskania prawidłowej funkcji tarczycy i układu immunologicznego, wynosi od 60-80 ng/L. Najlepszym źródłem witaminy D jest światło słoneczne, ale często ze względu na klimat, w którym żyjemy, nie jest to ilość wystarczająca. Rekomendowana dawka witaminy D to 800-1000 IU (20-50µg) dziennie, przyjmowana przynajmniej od września do kwietnia, kiedy słoneczne dni są rzadkie. Osoby otyłe powinny jej przyjmować więcej – 1600-4000 IU (40-100µg) dziennie. W skrajnych wypadkach lekarz może zalecić nawet 4000-6000 jednostek. Po trzech-czterech miesiącach suplementacji warto powtórzyć badanie.

KURKUMINA

Kurkumina słynie z właściwości przeciwzapalnych i jak potwierdzają badania – skutecznie reguluje poziom cytokin Th1, których podwyższony poziom najczęściej powoduje niedoczynność. Aby przedłużyć lecznicze działanie kurkumy, dodawaj ją do potraw w połączeniu z czarnym pieprzem lub oliwą z oliwek. Dzienne spożycie kurkumy nie powinno przekraczać 8 g.

ASHWAGANDHA

Ashwagandha, zwana też indyjskim żeńszeniem jest adaptogennym zielem, który ma wiele zalet, w tym zdolność do znacznego poprawiania funkcjonowania wątroby, co pomaga stabilizować poziom kortyzolu. A to z kolei jest bardzo ważne przy stymulowaniu syntezy hormonów T3 i T4.

Pamiętaj, że dawki danych suplementów powinny być dobrane indywidualnie po konsultacji z lekarzem.

Opublikowano przez — Dodaj komentarz

Mam diagnozę! Hashimoto…

Coraz więcej osób boryka się z chorobami z zakresu chorób autoimmunologicznych. Niestety jest to istna plaga. A co najgorsze, jedno schorzenie pociąga kolejne. Dlatego tak intensywnie pochłonęła mnie choroba Hashimoto, czyli przewlekłe limfocytowe zapalenie tarczycy. Bardzo zależy mi na tym, by stworzyć tu pomocne dla wielu pacjentów kompletne vademecum. By chorym żyło się lepiej i by holistyczne podejście doprowadzało do remisji choroby. Zaczniemy sobie od podstaw, czyli od diagnostyki oraz objawów. A więc zaczynamy! Owocnej lektury!

Diagnostyka kliniczna

Podstawowymi badaniami, które należy zrobić, jest określenie poziomu hormonów tarczycy: TSH, fT3, fT4 oraz przeciwciał anty-TPO, anty-TG. Wykonujemy je na czczo z pobranej krwi. Niestety wiele osób na podstawie wyniku przeciwciał przeciwtarczycowych samodzielnie diagnozuje bądź wyklucza Hashimoto. Co jest olbrzymim błędem Pamiętajmy, że to lekarz stawia diagnozę. Bez wykonania USG tarczycy w ogóle nie powinniśmy tego robić. Do tego badania nie trzeba się specjalnie przygotowywać. Na obrazie USG widać wielkość tarczycy, ewentualne ogniska zapalne, niejednorodny miąższ czy guzki. Są osoby, u których USG pokaże duże zmiany, a przeciwciała w badaniu okażą się dość niskie. Dlaczego?

Otóż może nastąpić sytuacja, w której proces zapalny jest już prawdopodobnie w końcowym stadium lub w ogóle ustąpił, a tkanka tarczycowa uległa praktycznie zniszczeniu. Kiedy masz pewne objawy niedoczynności, dla przykładu prawidłowe TSH, lecz zbyt niskie fT3 i fT4 i podwyższone anty­TPO, to znaczy, że trzeba udać się do lekarza endokrynologa!

Diagnostyka objawowa

Podczas gdy lekarze szukają przyczyny autoimmunologicznej indukcji choroby tarczycy w genach oraz destrukcyjnych wpływach środowiska, lekarze czy dietetycy przypisują jedną z podstawowych przyczyn choroby autoimmunologicznej Hashimoto zaburzeniom emocjonalnym. Jako podstawowy aspekt wywołujący proces powstawania choroby autoagresywnej wskazują osłabienie odporności oraz długotrwały stres. Często obserwujemy przewlekłą bezsenność i ogólne wyczerpanie oraz rozdrażnienie. Osoby chorujące na Hashimoto często cierpią również na depresję.

Wypadające włosy i sucha skóra

Zmiany na skórze mogą świadczyć o niedoborach żywieniowych w tym o anemii czy nietolerancji pokarmowej, w końcu o braku równowagi hormonalnej. Nasza skóra, jak widać, może w ogromnej mierze wskazywać na stan zdrowia i jest największym organem biorącym udział w procesach pozbywania się toksyn. W wielu przypadkach choroby Hashimoto pojawia się suchość skóry oraz wypadają włosy. Atopowe zmiany skórne, przekrwienia, wysypki, a nawet obrzęki twarzy, to objawy szczególnie widoczne w przebiegu często niezdiagnozowanego jeszcze Hashimoto. Przyczyny mogą być osobne lub ze sobą połączone. Wypadanie włosów szczególnie u kobiety jest bardzo stresujące. Dlatego zaburzenia przyswajania witamin i innych składników pokarmowych należy jak najszybciej zrównoważyć poprzez regenerację układu pokarmowego. Warto zdecydowanie przy chorobie Hashimoto pozbyć się wszelkich agresywnych dla skóry i organizmu kosmetyków. Pewne produkty stale używane zaburzają subtelną równowagę hormonalną, harmonijną współpracę hormonów, a owo niezrównoważenie może mieć wpływ na poziom estrogenów. Zewnętrzna pielęgnacja odgrywa więc ogromną rolę. W celu przywrócenia właściwego pH skóry można sięgnąć po mineralne sole zasadowe. Często spotykam również osoby z Hashimoto zmagające się ze zmianami na skórze na skutek niewykluczenia prozapalnych składników z diety. W przypadku wypadających włosów można wprowadzić do diety produkty bogate w krzem, które pomagają wiązać kolagen w organizmie, odpowiedzialny, jak wiemy, również za stan skóry. Doskonała będzie terapia pokrzywą. Pijemy 2–3 razy dziennie po ½ szklanki naparu z pokrzywy przez co najmniej 2–3 tygodnie, obserwując, czy ustępują objawy.

Wychłodzenie organizmu

Jednym z bardziej dokuczliwych objawów przy chorobie Hashimoto jest wychłodzenie organizmu. Wiem coś na ten temat, gdyż dotąd jeszcze, szczególnie jesienią i zimą, odczuwam pewien chłód. W regulacji ciepłoty ciała, jak wiemy, znaczną rolę odgrywają hormony. Czasem po ich wyregulowaniu, szczególnie jeśli w porę zdiagnozujemy Hashimoto i właściwie zadziałamy, możemy wrócić do równowagi termicznej. Na jej uzyskanie może mieć wpływ odpowiednie nasycenie tarczycy selenem czy jodem oraz innymi niedoborowymi składnikami, ale nie jest to regułą.

Mgła mózgowa

Wiele osób cierpiących na niedoczynność tarczycy i chorobę Hashimoto może mieć bowiem objawy tzw. mgły mózgowej lub jej wczesne stadium, co w porę nierozpoznane może utrudniać nam życie i prowadzić do poważnych chorób neurodegeneracyjnych. Objawami, które najczęściej towarzyszą w takim przypadku, mogą być osłabienie pamięci krótkotrwałej, brak koncentracji, jasności myślenia, spowolnione uczenie się nowych rzeczy, brak zrozumienia tego, co słyszymy lub czytamy. Mgle mózgowej najczęściej towarzyszą zaburzenia równowagi, nerwowość, czasem silne zmęczenie podczas wykonywania zwykłych codziennych czynności, jak czytanie, nauka czy prowadzenie samochodu. Jeden z uznanych ekspertów zajmujących się degradacją organizmu w chorobach autoagresywnych dr Kharrazian twierdzi, że choroba autoimmunologiczna może powodować stan zapalny w mózgu. Opublikowane wnioski z badań tego zjawiska pokazują, że przeciwciała tarczycowe anty­TPO przyczepiają się do tzw. osteocytów w rejonie mózgu zwanym móżdżkiem. Oznacza to, że kiedy przeciwciała te niejako się podnoszą, to nie tylko przyczepiają się do naszej tarczycy, ale wręcz dają sygnał do jej niszczenia, a dodatkowo podobny proces następuje w móżdżku.

Problemy z nadmierną masą ciała

Niestety u osób chorujących na Hashimoto zwalnia podstawowa przemiana materii, dlatego często dochodzi do nadwagi i otyłości. Hashimoto często towarzyszy insulinooprność co również może wpływać na problemy z utrzymaniem prawidłowej masy ciała.

W kolejnych wpisach będę rozwijać temat Hashimoto, by w jak największym stopniu pomóc chorym. Pokazując jednocześnie, że kluczem do dobrego samopoczucia jest diet dopasowana do Ciebie. Obowiązkowo smaczna i sprawiająca Ci radość!